Նամակը մեկ կամ երկու թերթից կազմված անձնական կամ պաշտոնական բնույթ կրող գրավոր ուղերձ է: Կան՝ բաց, փոստային, էլեկտրոնային, անձնական, պաշտոնական, ցավակցական, շնորավորական և այլ տեսակի նամակներ:
Սկիզբ: Թղթի վերին մասում գրվում է այն մարդու անունը, որին ուղղված է նամակը: Այդ անվան կողքին դրվում է մտերմական կամ հարգական բառ (կամ արտահայտություն): Օրինակ` այսպես ենք գրում`
Ոչ մտերիմներիմ կամ պաշտոնյաներին
Հարգելի´ ընկ. Մարտիրոսյան
Հարգարժա´ն տիկին
Մտերիմներին`
Սիրելի´ մայրիկ
Թանկագի´ն պապիկ
Մեկ տող թողնելով անցնում ենք հիմնական բովանդակային մասին:
Հիմնական մաս: Այստեղ շարադրվում են նամակ գրելու շարժառիթները (ինչ նպատակով, առիթով, պատճառով է գրվում նամակը):
Սեղմ և հստակ շարադրվում է բուն ասելիքը:
Անձնական նամակը ավելի ազատ և ավելի անկաշկանդ է լինում: Մտերիմներին գրում են այնպես, ինչպես որ առհասարակ խոսում են իրենց հետ: Այդ նամակը պիտի գրված լինի բնական և անկաշկանդ լեզվով: Այդպիսի նամակի մեջ նաև խոսակցական բառեր և արտահայտություններ կարող են գործածվել:
Վերջ: Նամակի վերջում սովորաբար գրվում են ջերմ, բարեկամական և հարգալից վերաբերմունք արտահայտող բառեր և նամակագրի անունը:
Ոչ մտերիմներին
Հարգանքով` Արսեն
Խորհին հարգանքով` Ձեր աշակերտներ
Հարգանքներով` Անի Աբելյան
Ձեր` Վաղարշակ
Մտերիմներին
Սիրով` Վարդան
Համբուրում եմ՝ Ալեն